Ironia
Zimowa pora
Człowiecza dola
Biegnie niestrudzona
Za Tobą
Mknie na oślep
naznaczona
Samotności chorobą
Każdy Ci powie
Życiem się zowie
Co za ironia!
Gdy ona szaleje
Serducho goreje
Tęsknotą oszołomiona
Miłość nawiedzona
Ironi ironia
Piechcin, 4.01.2012
autor
iskierka2901
Dodano: 2012-01-11 11:07:07
Ten wiersz przeczytano 877 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Pozdrawiam Cię Iskierko! jak zwykle piękny+++++
Samotność jak choroba, a ja zawsze mówię sobie na
chorobę ci smutki weź się w garść. Wiersz ciekawy w
treści :)
"samotność to taka straszna trwoga..."- nasunęły mi
się te słowa... (popraw na ironii)
..... + ..... :-)
Samotność to często - wybór! Nie choroba. Ironii tu
nie doświadczysz. Ładny wiersz, pozdrawiam cieplutko i
miłych snów życzę:)
Bardzo ładny, intrygujący wiersz...Pozdrawiam
serdecznie...
ironia i samotność, ale nie tęskni ten kto nie kocha
Miłość na odległość,to rzeczywiście ironii ironia.:)
Pozdrawiam iskierko+++
"Samotność nie jest ułomnością, ale wyzwaniem!"
Pozdrawiam!
Ach ta samotność, szaro za oknem, więc dopada
nostalgia. Bardzo ładny wiersz. Cieplutko pozdrawiam
Witaj...mądry wiersz,odczuć emocje ,pozdrawiam miło
o, ironio... cóżeś ty za pani... zasmucił mnie ten
wiersz
oj ironio ironio?
pozdrawiam iskiereczko:)
Pięknie ujęta w kilku słowach, samotność. Pozdrawiam
serdecznie :)
interesujący, prosty ale miły dla oka. Pozdrawiam :)