O ironio życia
O i dla Izy. Obyście też takie wykwintne jednostki poznali.
Światło w tunelu na mnie patrzało
Na bal dość wykwintny skromnie
zapraszało
Na balu postaci dziś wiele się śmieje
Nieznacznie i skromnie jedna wciąż
jaśnieje
O ironio życia jak Cię obczerniały
Gwiazdy które w Twoich oczach zawsze
lśniały
O ironio życia nigdy Cię nie poznam
Ale choć z daleka oświecenia doznam
O ironio życia odezwę się na nowo
Po tysiąckroć prawdą serca odbudową
W zdaniach moich słów zdarzenia zaklęte
I poprawnych faktów słowa umiejętne
Chylę Tobie czoła Kobieto na nowo
Bo jesteś miłości bliźnich odbudową
Właśnie Ty to wiesz, że ratując jednego człowieka ratujemy wiele istnień
autor
Aga-ta
Dodano: 2022-11-18 04:34:10
Ten wiersz przeczytano 1423 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Prawdziwa przyjaźń jest bezcenna...
pozdrawiam :)
Przyjaźń, która jest wyjątkowa i niepowtarzalna..
Pozdrawiam :)
Dobrze mieć Przyjaciółkę, która jest miłości bliźnich
odbudową,
z pewnością prawdziwa przyjaźń w realu jest bezcenna,
msz.
Pozdrawiam.
Z podobaniem wiersza,
pozdrawiam serdecznie.
Przyjaźń w życiu jest bezcenna.
ładny, refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam
Marek
Dobre!
Głos mój i szacun jest twój!!
Taka przyjaźń warta jest wiersza.
Anafora bardzo piękna.
I dolny przypis mądry.