Iść za nimi....
Straszny czas zabija człowieka,
Odchodzi rozum w daleka głąb...
Myśli toną w przeszłości rzekach,
A daleko ziemia, daleko ląd.
Wiara ginie w rozumie otchłani,
Bo jakże, wiek dwudziesty pierwszy,
Czasem materializm duszę naszą rani,
Człowiek jest twardy jest nowoczesny.
Straszna siła zabiera kochających,
Nawet nie pozwala się z nimi pożegnać...
Ile razy zastąpić chcieliśmy konających?
Byleby rozpacz okropną od siebie
odegnać....
Przyjdź wietrze, przyjdź obłoku....
Kochaj raz, cierp przez lata,
A nie usłyszysz więcej znajomego kroku,
A ślad buta zaciera kalendarzy data...
autor
Paweł Wosiak
Dodano: 2009-01-15 01:35:01
Ten wiersz przeczytano 786 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Ból,smutek,cierpienie towarzyszy nam przez całe
życie...Piękny wiersz...Pozdrawiam
Cierpimy bardzo gdy odchodzą ludzie których
kochamy,niestety zastąpić ich nie możemy,bardzo
wzruszający i piękny wiersz.
Wiersz pełen refleksji.
Wiersz bardzo wymowny... Ważne by nie umierała w nas
wiara, nadzieja i miłość...
Wiersz bardzo ciekawy , ma ladny rytm i forme.
Piekny wzruszający wiersz w swej treści.
Czas zabija człowieka. Ładnie to opowiedziałeś.
Pozdrawiam
Refleksja nad życiem i śmiercią, mądrze, obrazowo i
pomimo smutku ładnie.
Wzruszajacy wiersz, az trudno go komentowac...
Bardzo wzruszający wiersz, pozostały wspomnienia
Wiersz pelen bolesnych wspomnien
i refleksji nad zyciem...pisany sercem
i dusza.
Ładny, refleksyjny wiersz ,ale ja bym napisała -cierp
raz a kochaj przez lata- tak bym zresztą wolała.
Człowiek ,wydawałoby się potęgą jest,ale w porównaniu
ze wszechświatem, to maleńka,słaba mróweczka.Często
słyszymy, taki młody umiera, a ja sterany życiem i
wiekiem, dalej muszę cierpieć i żyć na tym łez padole,
chętnie oddałbym życie za tego młodego.Ale to nie jest
możliwe.Ślady butów tylko zacierają daty.
Wzruszyl mnie bardzo Twoj wiersz, jak widac pisales
obolalym sercem. Pozdrawiam..
Tak wiersz napisany z bólem serca odejścia kogoś nam
bliskiego . To boli bardzo boli
wiersz boli to odejścia zatrzymać nie możemy ale
zawsze nasza dobroć ocali pamięć Pięknie napisany
wiersz wzrusza i serce niepokoi Na tak! Pozdrawiam