ISTOTA LUDZKA
WIARA WE WSZYSTKO PRZEMIJA,A WIARA W NIEGO WCIĄŻ ZOSTAJE
CZłowiek....kim on jest?
prochem,popiołem,a może pyłem.
Człowiek z kości,w którego żyłach płynie
krew.
Człowiek stworzony na obraz i podobieństwo
swojego Stwórcy.
Człowiek zrodzony z człowieka,
odkupiony przez Syna Boga
Jego męką i cierpieniem
Jego śmiercią na drewnianym krzyżu
Jego ranami z których sączyła się krew.
Człowiek...ten który nie umie teraz znosić
cierpienia,
który ucieka od Boga i chowa się przed
Nim.
Człowiek który błąka sięw swoim świecie
nie wie dokąd iść.
Samolubny człowiek który kocha samego
siebie.
Człowiek który nie zasłużył na stworzenie.
WSZYSTKIM TYM ,KTÓRZY WATPIĄ I BŁĄDZĄ JAK JA TERAZ ,ABY KIEDYŚ POTRAFILI ODNALEŻĆ DROGĘ DO WIECZNEGO ŚWIATŁA.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.