Ja Hoffmann

Ciekawy pomysł i wykonanie,
a Coppelius mógłby wzrok przywrócić,
a nie go pozbawiać, może wówczas nie jawił by się
potworem, którym go określono.
Dobrej nocy Poecie życzę.

Ja też mam jedno serce, ale potrzebne. Nie oddam. Z
resztą to praktyka tak niebezpieczna, że lepiej takich
strasznych rzeczy nie próbować ;)

Nie wchodząc w polemikę o libretcie opery w oparciu o
którą napisałeś swój wiersz, mogę tylko powiedzieć, że
podoba mi się zarówno forma jak i nieco tajemniczy
jego klimat.
Udanego wieczoru.

Bardzo mi się podoba treść i forma.
Pozdrawiam serdecznie :)

Dobry styl i ładny romantyczny wiersz.

W ładnym stylu ujęty romantyczny przekaz.
Moje klimaty:)
Pozdrawiam.
Marek

Bardzo ładnie.

Ciekawie. Miłego dnia:)

lubię ten styl.

Sławomir.Sad - prawie zgadłeś. Jednak tytuł wiersza
"Ja Hoffmann" (a nie "Ja Nataniel"), a także motyw
oddawania za miłość cienia i odbicia powinny
zasugerować, że nie jest to odwołanie się do
opowiadania, tylko do opery Jacquesa Offenbacha
"Opowieści Hoffmanna", w której na podstawie
"Piaskuna" powstał tylko I akt. Natomiast w III akcie
Hoffmann (a nie Nataniel) zakochany jest w Giulietcie
- weneckiej kurtyzanie, która za miłość bierze od
swych kochanków ich cienie, odbicia w lustrze itp.

Przecież ta modliszka albo raczkj mówiąc - diablica -
jest kobietą żarłoczną i tworem sił nieczystych. E.T.
E. A. Hoffmann kpił sobie z miłości i popadł w oblęd.
Pozdrawiam

Porównujesz się do Nataniela, bohatera utworu E.T.A.
Hoffmanna p.t. „Piaskun”?Jak tak, to nie życzę Tobie,
abyś tak jak on skończył.
Pozdrawiam serdecznie :)

Ładnie napisane, podoba mi się