Ja Ogień, Ty Woda

Oczy zmieniają swój kolor
Nie patrzą tak jak zwykle
Kręcą się po pustej przestrzeni
Wszystko się tak poprostu pięknie mieni
Nic tej chwili nie zmieni
Bo gdy chłód z twojego serca
Styka się z tym ogniem
Wszystko wtedy zamiera
Umiera cicho , by nie było Ci przykro
Bo miło tak patrzeć na Ciebie
Widzieć w Tobie nadzieje...

Wiatr wieje , a ja słucham
Dwa żywioły- ogień, woda
Tylko uroku Ci doda
Pośród tego mroku, odnajde twój blask
Bo gdy płonie moja dusza
Wtedy muszę - się nie poddam
Nie oddam Cię dla Mroku
On nie dotrzyma mi tego kroku
Na polu maków czerwonych
Skrwawionych przez dwa żywioły
Co miały się połączyć
A nie walczyć
Wybaczyć to - Że Ogień jest Ogniem
Woda jest wodą
A życie tylko osłodą ...

Ja Ogień , który nie zgaśnie
Bo jest żywiołem
Jestem z przestworzy mrocznym Aniołem
Co tworzy tylko nadzieje- na coś lepszego niż życie

Ty woda , bo kiedy widzę Cię
Zapominam się - wpadam w głębiny
Nie z mojej winy
Twojej urodzie nie przejednanej
Dla której żyje
Dla której moje serce bije
Uzwierciedlenia blasku,tego dnia
Mroczna otchłani jak moja dusza
Bo to ja cię zatrzymam...
Ja Ogień ,Ty Woda
Wytrzymam dla Ciebie nawet śmierć
A w odwet poświęcę się
By przytulić choć na chwilę Cię

autor

Ovark

Dodano: 2007-05-19 20:12:59

Ten wiersz przeczytano 713 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie