Jad w czekoladzie

Daremnie naprawiasz zepsute zegary
Nie cofniesz zamętu ,nie wybielisz fałszu
Rozumieć nie trzeba już żadnej sentencji
Uciekam z pochodu odpocząć od marszu
Nie trzeba pamiętać, bo pamięć przypomni
Nie można już wierzyć, bo Bóg już nie żyje
Jest grono przyjaciół- lecz już nieprzytomni
Nie jadam obiadów i rąk już nie myję
Nie można już lisa nauczyć latania
Posłodzić się nie da już żadnej herbaty
Znów w cyrku się budzę pośrodku areny
Lecz czemu to klowni dostają dziś baty?
Ktoś kiedyś powiedział by wierzyć ,lecz sobie
I tamten ktoś wiedział, że nie ma przyjaźni
Zaufasz dziś komuś, to zgubisz się szybko-
Ubiorą cię w futro i wpieprzą do łaźni.

autor

MatthewThePig

Dodano: 2005-12-14 12:41:09

Ten wiersz przeczytano 678 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie