Jak brat dla brata

Jak brat dla brata

Tonące słowa oceanu odrazy
Zabijają uśmiech karmiąc się złem
Zostają jak marne bycia obrazy
Kończąc się zawsze tym samym snem

Są tam strachu przepełnione oczy
Lęk przed nieznanym i mroczny głos
Z ran lepka krew powoli broczy
Bezbronnych istnień szkieletów stos

A wszak inaczej stać się to miało
Wystarczył uśmiech przyjazny gest
Wszak tylko zawsze zabija się ciało
Czy gdzieś daleko świat taki jest?

Gdzie brat dla brata po prostu jest bratem
Przyjacielem ktoś może być szczerze nazwany?
Czy tylko pieniądz rządzi tym światem?
Chce być w to miejsce kiedyś zabrany

A wtedy pójdę ulicą roześmiany
Będę szczęścia rozdawał wokół
By nikt nie był już zapomniany
I czuł się wolny jak wędrowny sokół

Dlaczego nie płacze nikt nad losem dzieci
Które są głodne miłości spragnione
Niech anioł śmierci wysoko wzleci
Obroni dusze ich mocno zranione

Niszcząc to zło co je przytłacza
By mogły się spełnić najskrytsze marzenia
Lecz los okrutny im razy naznacza
Dlaczego ten ból i tyle cierpienia?

Obudźmy się wreszcie z tej półjawy
Dzieci przyszłością są tego świata
Czy się cos zmieni? wciąż mam obawy
Po prostu bądźmy jak brat dla brata.

ANADAN 19.01.2008

autor

ANADAN

Napisany: 2008-01-19 Dodano: 2008-01-21 00:01:09

Ten wiersz przeczytano 719 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie