Jak dziecko
"Jeśli nie narodzimy się na nowo, jeśli nie
uda nam się
spojrzeć na nasze życie jeszcze raz,
z dziecinna prostotą i entuzjazmem - to
gubimy sens życia."
"Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i
zapłakałam" Paulo Coelho.
z zamkniętymi oczami jak dziecko
biegniesz w stronę głosu świata
malutką rączką dotykasz słońca
i krzyczysz własną litanię
na cześć ciepła
paluszkami rysujesz na piasku
nieznane hieroglify zza oceanu
śpiewasz - subtelne nuty
pod twoim pocałunkiem opadają
na skrzyżowania słów
otwierają złote klatki
by wypuścić swoje dzieci
słońce zaszło za horyzontem
i zmieniła się pora roku
a ty nadal jak dziecko
cieszysz się dniem
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.