Jak gałązka wiosenna
pod nieba bezkresem
niosłeś swoje szczęśliwe serce
wycięte na brzozowej korze
przywoła chwile miłosnych uniesień
tego się nie zapomina zabieramy je z sobą
na zawsze i wszędzie
kiedyś już nie będzie przy nas Tej osoby
bo prędzej czy później wszyscy staniemy
przed bramą Tajemnicy
_________________
autor
anastazja
Dodano: 2021-01-23 22:57:19
Ten wiersz przeczytano 618 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
taka jest prawda ..