Jak gołębie
Zapukał - o wiele lat spóźniony.
Otwarte, rzekła.
Tak długo na nas czekał świat.
Zaczął - "nie chcę wspominać fabuł,
ty bądź bajką o twarzy anioła,
otul skrzydłem, gdy chmura losowa
będzie chciała pochłonąć mnie
całkiem."
Choć światłość ich mniej jasna,
(są młodzi inaczej),
lecz nie inaczej czują
i zegar wie,
że nie ma im nic
do powiedzenia.
To nie jest jałmużna,
ani gwiezdny podarek.
Dwa srebrne gołębie
z tęczami na szyi
kochają teraz
tyle jeszcze...
autor
Biala dama
Dodano: 2010-12-07 09:14:11
Ten wiersz przeczytano 626 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
bardzo wzruszył mnie twój wiersz miłosc przetrwa każdy
czas...i te dwa srebrne gołębie cóż za wymowny
symbol...
nie ważny jest wiek miłości niech w sercu twoim i moim
zagości....pozdrawiam
Romantycznie, ciepło. Miłość jest taka sama, czy
dotyczy młodych, czy starszych. Zawsze unosi ponad
ziemią. Ciekawe metafory i forma wprowadzająca w tekst
czyjeś słowa. Pozdrawiam.
Jestem pod wrażeniem Twojego wiersza. Twoje słowa
trafiają do mnie swoim pięknem, bowiem mam już swoje
lata i mógłbym się utożsamić z tym o czym piszesz. Nie
muszę tutaj niczego komentować, po prostu dziękuje za
przyjemność przeczytania Twoich słów. Pozdrawiam:)
(gołąbki z tęczami na szyi to mogą być grzywacze)
Chociaż jest "gołąbkowo" i milutko, to dopiszę :)
"tyle jeszcze... " przed nimi obiecujących szans.
Podoba mi się wiersz gdyż jest bardzo życiowy
.Uśmiechem zaczynaj dzień,
każdego dnia uśmiechaj się.
Uśmiech odezwie się echem, bo szkoda każdego dnia .
Ładnie napisane, bardzo mi się podoba. Daję z uznaniem
PLUSA+.
Gołąbki znów gruchają :)
"i zegar wie, że nie ma im nic
do powiedzenia." ech...życie:)
Tyle jeszcze...dni przed nami, wykorzystajmy je na
miłość :)