I jak nie dużo

Jak bardzo chciałem być szczęśliwy
I jak niewiele szczęścia chciałem
A los jest dla mnie tak złośliwy
Bo smutku tylko garść dostałem

Lecz go wystarczy by dzień każdy
Był jak upiorna czarna mara
I nie wiem co się może zdarzyć
Bo pełna jest goryczy czara

Radości tyle tylko miałem
Co dały mi małe rączęta
Choć obie mocno tak kochałem
To ona rwie miłości pęta

Więc niechaj gasi to co płonie
Rozbija szczęście i rodzinę
Niech innym daje swoje dłonie
Lecz przeklnie dzień i tą godzinę

Gardło me darmo słów nie rzuca
Gdy przyjdzie wypić czarę do dna
To i wypiję , rzecz straszliwa
A dusza moja będzie chłodna
1975 Zamość

autor

kuba-winetu

Dodano: 2005-12-24 11:18:23

Ten wiersz przeczytano 417 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie