Jak odprawiała samotność

Samotność to piękny okres gdzie człowiek poszukuje
wciąż drogi nowej
Tak odbieram ten wiersz
Miło było przeczytać
p o z d raw i a m

MariuszQ - dziękuję za wierszowy komentarz, Również
miło pozdrawiam:-)

Madi bardziej historia zasłyszana, jakby oparta na
faktach. Dziękuję, że mnie odwiedziłaś...

errata: nawet lekko cierpką

W ciekawych środkach stylistycznych, Romo,
przedstawiłaś ludzką historię. Zaintrygował mnie ten
nawias i 1 os. Ktoś obserwował tę sytuację?

w pociągu życia
ufna jak dziecko
czekasz na miłość
nawet cierpką

listopad o szyny
stuka rytmicznie
to jesień, to jesień,
dobija depresją

światełko w tunelu
dostrzegasz jak wiosnę
i nowy rytm słyszysz
wyrywa się serce...

Pozdrawiam :-)

Dziękuję pięknie za odwiedziny i przeczytanie
Promyczkowi, Rysiowi, Tadeuszowi, Celinie, Demonie,
Grażynce i Broni. Miłego i udanego weekendu życzę:-)

Bardzo mi sie podoba, pelen melancholii, ten wiersz, z
ciekawymi metaforami.
Pozdrawiam Romo.

"szyba spocona listopadem" i ta "zmoknięta część głowy
stracona dla kogoś - super metafory

Pięknie, ciepło, romantycznie
i dziewczęco.
Pozdrawiam Romo serdecznie:}

Ładny wiersz, kiedyś też tak szukałam tej drugiej
połówki:)

Czasami próbujemy wypełnić lukę namiastka miłości.
Pozdrawiam serdecznie

Często tak bywa, gdy nie mamy miłości, zbolałym sercem
wpadamy w czyjeś ramiona, nie zawsze bezpieczne. Ładna
refleksja.
Pozdrawiam Romo.

Jak drzewo deszczu, tak my pragniemy miłości.
Pozdrawiam bardzo serdecznie.