Jak płatki śniegu

Gdy dusza śpiewa to wszystko wtedy gra.
I jakże lekko w życiu staje się.

Tak właściwie to nie można jednoznacznie stwierdzić,
że nie są poezją. Ja widzę tu życiową poezję z
głębokim wyrazem odczuć.
Pozdrawiam
Marek

Tak wlasnie piszesz... szeptem, ale takim bogatym w
uczucia, odczucia, serdecznosc, szczerosc...
Takie wartosci sa wieczne!
Dlatego pisz, pisz...
Pozdrawiam Elizo cieplo. :)

Słowa zostaną.
Piękny wiersz o sensie twórczości.
Msz po „Piękno” zbędny jest przecinek.
Ślę moc serdeczności Elizie. :)

Tak jak Wandzia uważam, że wiersze będą żyły bez
względu na wszystko, ale nie wybieraj się jeszcze
nigdzie ;)
Pozdrawiam serdecznie :)

Choć w życiu zakrętów tysiące,
trudne wyzwania stawia los,
bądź jak światło, które o zmroku
jaśnieje i widać jak błyszczy.

Póki nas starczy
póty blask tarczy
słońca promieniem ogrzewa
uciec od bieli
my tak weseli
gdy słowo z ust się wylewa.

Pozdrawiam z uśmiechem:))

Twoje wiersze nie zbledną nie znikną są zbyt piekne i
poruszające.
Nawet jak przejdziesz na druga stronę nadal będziesz
zyła w swojej poezji.
Pozdrawiam serdecznie :)

Twój wiersz jest bardzo delikatny, pięknie :-)

Ladnie, plynnie, z uczuciem.
Pozdrawiam

Subtelny piękny wiersz Elizko, ja także lubię Twoją
niepowtarzalną poezję. Serdeczności :)

Samo życie... jak poezja, którą je tutaj przekazałaś.
Pięknie:)

Dziękuję Wam:)* życząc miłej Niedzieli:)

My odejdziemy, a słowa po nas pozostaną. I nieraz już
się w historii zdarzało, że twórca został doceniony po
śmierci.
Jednak żeby to spotkało Twoje wiersze - muszą one być.
Więc twórz je jak najdłużej i na razie nie myśl o
odchodzeniu.

Przepiękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.