Jak to na statku

A na statku wciąż śpiewają .
Marynarze szanty grają.
Rozśpiewany bosman stary
w garści ściska butlę z rumem.
Tańczy z nią , całuje czule
jakby minął się z rozumem.

Majtek na bocianim gnieździe
w niebie schował burzę loków.
I tak każdej napotkanej gwieździe
woła głośno, że ją kocha.

Fale tłuką w statku boki.
W dali słychać czyjeś kroki.
Wstać panowie i do pracy – to kapitan rzecze srogi.
"Czas dzień zacząć, bo statek ma być gotowy do drogi".

Bezlitosne te komendy huczą w uszach marynarzy
jak trąb zastęp cały.
Ale nikt się nie odważy, by powiedzieć, że ma dość,
bo jest zmęczony i ospały.

I tak statek sobie płynie w pełnej gotowości.
Wilki morskie gwiżdżą czasem, by zagłuszyć
ból swych kości.

Ale w końcu przyjdzie znowu w jakimś porcie dłużej gościć.
A tam przy butelce i śpiewie zapomną, że chcieli
się na swego kapitana złościć.

autor

anula

Napisany: 2005-03-25 Dodano: 2005-03-24 23:18:14

Ten wiersz przeczytano 3347 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie