Jak zielony liśc nadziei .

Przebudzony...
Rozcieram w dłoniach resztki snu.
I tylko wielki wóz,
wpatrzony w okna mojej duszy
przez życie gna licząc łzy.
Ciężkie jak kamienie...
Słowa ostre jak nóż,
rozcięły wnętrze me...
To nic że tak bardzo boli.
Dziekuje.
Otulam się wspomnieniami.
Kołyszą mnie jak wiosenny wiatr...
Zielony liśc nadziei.
Jak życ?
Kiedy już tylko snem moim jesteś.
Nic tego nie zmieni...
Proszę przyjdź!
Poprowadz mnie!
wylej na mnie szept
twoich ciepłych słów .

autor

tayko

Napisany: 2008-05-29 Dodano: 2008-05-29 22:07:09

Ten wiersz przeczytano 575 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie