O jaka ulga, jesteśmy...

Nie da się rozpłynąć
rozlać w próżnię
kosmos potrzebuje materii
wiele życia budzi się w śmierci
zmieniając jedynie kształty
wiecznej energii

więc jaki sens bać się przejścia
z chwilowej struktury w kolejną
wszystko wyszło spod planu
fizyka jest po stronie nieśmiertelności

może będziemy kiedyś promieniem
dającym impuls do wyjścia z łona
posklejanych cząstek świadomości

autor

valanthil

Napisany: 2018-09-12 Dodano: 2018-09-12 11:21:55

Ten wiersz przeczytano 757 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie