Jakieś wieczne życie
4podręcznik o metafizyce, link w danych do chomika halfreal
Taka chmura pocienianie nas znów
przyjdzie
W kosmosie umierania jedna jednostka
na dziesięć tysięcy
by niszczyć ból kochana wzmacnia
bardziej otchłań pomoże
szalona kostka do gry pochłania
część egzystencji
coraz więcej nieistnienia w istnieniu do
granic
w śmierci chodzi oto
że inne formy życia nie mają prawa żyć
mnóstwo nieśmiertelnych pozostanie
wokół jednego ogniska wciąż większego
teraz tworzymy nowe pustki serca
by zdążyć
do końca zjadania i przetwarzania
później nawet cieni życia
na mecie powiększanie szansy
na wieczność istnienia rodzące
wystarczająco
twoja szansa
i niewiadomą co wejdzie do wszechświata
dopóki istnieje ból i niebyt
chaos ma szanse zniweczyć
autor
Damahiel
Dodano: 2016-05-10 09:27:17
Ten wiersz przeczytano 1559 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (46)
Ciekawie filozoficznie Pozdrawiam.
Skąd ci przychodzą takie myśli, ale pobudzają do
refleksji. Gratuluję.
Filozoficznie, do przemyśleń. Serdeczności
Hm! Nie wiem z której strony ugryźć, ale inni
wiedzieli i o to chodzi.
Pozdrawiam :)
sporo tu mądrych przemyśleń
Najbardziej mnie zatrzymała puenta.
Pozdrawiam serdecznie:)
smutna refleksja serdeczności
czyli:
dopóki istnieje [wszechświat],
ból i niebyt
[.] ma szanse zniweczyć chaos
"dopóki istnieje ból i niebyt
chaos ma szanse zniweczyć"
Coś w tym jest.
Nie za bardzo się z tym zgadzam, dobrze by było z
Twojej strony dodać komentarz...ale może ja jestem
starej daty i niecnej postrzegam te tematy? :)
pozdrawiam
Ciekawy, refleksyjny, trudny wiersz Damahielu.
Miłego dnia.
Pozdrawiam serdecznie:)))
intryguje i skłania do głębszej refleksji:) pozdrawiam
Jak zwykle zatrzymujesz swoiją refleksją i zmuszasz do
analizy :)
Lubię Twoje wiersze mimo ze nie należą do łatwych w
odbiorze
Pozdrawiam serdecznie :)
na mecie powiększanie szansy
na wieczność istnienia rodzące wystarczająco
twoja szansa...
zatrzymujesz na dłuższą chwile i..
pozdrawiam
pozdrawiam i dziękuje :)