Jan Paweł II

to jest jeden długi wiersz składający się z wielu części! nazwa całośi to Rozważanie!

***
Biel, biel, biel
Może jednak czerń
Uśmiech, radość, życie
Może łza, smutek, śmierć
Wierzyła, kochała, płakała
po śmierci.
Po ostatnie tchnienie
nie zapomni.
Zapłacze, opowie, ukocha
to było i nie wróci.
***
Każde wspomnienie
Jest marzeniem by wrócił.
Drzewo szumiało,
bo go kochało..
Kwiat zwiędł,
bo jego życie odeszło.
Nadeszła ta pora, ten czas
On nigdy nie powróci.
Całe życie jest łzą
tak było, jest i będzie
***
Kwiaty więdną
ale ich nasiona pozostają.
Brzmienie głosu, słów, myśli
Jest w jej uszach i pozostanie
Serce jej czułe i trzyma
Ten płomień, tego człowieka
***
czy myśli mogą być złote
jego musiały!
Te myśli ludzi kochały
Łkały przez wojny
Cieszyły się dobrem,
Kochały każdego
***
Nie znała ci dobrze,
tak jak i inne szumiące drzewa
Ale kochała, modliła, płakała,
kiedy gasłeś, odchodziłeś
do domu bez cierpień i nienawiści
Do domu Ojca
***
Wszyscy czują, że żyjesz
Stąpasz po ziemi
Ale ty już wygasłeś........

wiersz pisany był dla ciebie JANIE PAWLE II i dla ludzi którzy tęsknią

autor

oliwek

Dodano: 2007-06-23 13:11:04

Ten wiersz przeczytano 487 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie