Jeden dzień z życia chrześcijanina

Gdy niebo zaróżawia się pierwszymi promieniami świtu,
a miękkie światło poranka otula świat otwierając
jeszcze senne powieki - dziękuję Ci Boże. Za noc
spokojną, za poranne powietrze chłodne i rześkie, za
rosę skrzącą się w promieniach słońca i śpiew ptaków
pochłoniętych budową gniazd.
Dziękuję za kwiaty w lesie bielejące, i za kolorowe na
pobliskiej łące, za zieloną mgiełkę pojawiającą się na
drzewach i cichutkie szepty płynących fal. Za moich
bliskich, i za to, że mnie stworzyłeś bym Ciebie
wielbiła – dziękuję Ci Boże.
Kiedy w południe, niebo staje się czyste, niemal
bezchmurne i błękitne a na "Anioł Pański" dzwonią
dzwony – świat chrześcijański w krótkiej modlitwie się
pogrąża. Wielbimy Jezusa i Maryję - Matkę Jego,
błagając o pokój dla naszych rodzin, błagając o pokój
dla Ojczyzny, o pokój dla całego świata. Niech ciemne
chmury, które tak często zbierają się nad ludzkością,
ustąpią miejsca słońcu i radości, a pod wieczór, gdy
horyzont ciemnieje i cienie drzew się rozciągną ku
pobliskiej łące malując ją zmierzchem – znów
dziękujemy Ci Boże. Za kolejny dzień przeżyty dobrze w
naszej ziemskiej wędrówce, za pokarm i wodę, za chwile
szczęścia i czasami łez. Prosimy Cię Boże, w opiekę
nas i naszych bliskich weź. Obdarzaj zdrowiem i
miłością, niech nikt nie będzie smutny ani
przygnębiony swoją w swej samotności.
Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2014-04-19 Dodano: 2014-05-18 13:06:17

Ten wiersz przeczytano 931 razy

Oddanych głosów: 36

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie