A jednak...

jesień już smaży powidła
cicho się krząta wśród garów
tu skubnie jabłek tu grzybka
czasami marzeń i czarów

to spojrzy okiem złośnicy
to zaraz nadzieją zachęci
jakby sie bała nieboga
że ją wyrzucę z pamięci

przywdzieje nową sukienkę
zwiewną w kolorze purpury
i pójdzie w deszczu na spacer
jarzębin rozwieszać sznury

gdy różę rzuci po nogi
kolce owija płatkami
i chociaż trudna ta przyjaźń
to jednak jest między nami

autor

pirania67

Dodano: 2008-10-09 09:03:53

Ten wiersz przeczytano 526 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie