Jedno pytanie
Nie pragnę świata doskonałości
Jedynie drobinki prawdziwej miłości
Padam przed niebem na kolana
Chcę być choć prze chwilę kochana
Żeby ktoś w oczy moje spojrzał
I głębię serca mego dojrzał
A zanim ziemia mnie pochłonie
Pieścił czule moje dłonie
Odpowiedz mi więc życie , na jedno
pytanie
Gdzie się podziało , to moje kochanie ?
Komentarze (8)
Świetna ironia, pozdrawiam ciepło.
obniż nieco wymagania i wnet znajdą się kochania
Świetny wiersz.
świetny ...szukaj gdzieś się ukryło to Twoje kochanie
- nie pozwól mu odejść:-)
pozdrawiam
Jest,jest, moja Aniek, tylko zgoła inne,
na miarę czasu, utulone i niewinne.
A może jest tuż tuż na wyciągnięcie ręki, tylko peelka
szuka gdzieś dalej. Miły wiersz. Serdeczności:-)
Gdy lęk ustąpi, rozpłyną się żale,
serce kochania nie poskąpi wcale!
Pozdrawiam!
Pewnie nie odpowie, ale może podeśle tę miłość. Co
powiesz na zmianę
"Chcę być choć prze chwilę kochana" na
"Chcę, choć przez chwilę, być kochana"
i "Pieścił" na "Popieścił" - dla rytmu?
Pozbyłaym się też "więc" z przedostatniego wersu, ale
to nie mój wiersz.
Miłego dnia:)