Jednym słowem

na pewno tym pięknym wierszem przywołasz prawdziwą
wiosnę, bo na razie zamróz chwycił, pozdrawiam

pięknie i tak wiosennie:)

pozdrowionka...

:)))

Dorotko, sto lat... jakże miło :))

Jak pięknie, ale... ciiicho,
"tak łatwo spłoszyć te motyle":))))

Anno
Miroczka 1
Dziękuję Wam :))

pięknie Zosiaku, pozdrawiam słonecznie

Pięknie opisałaś to nadchodzenie wiosny, warto było
czekać na wiersz:)

Miło przeczytać. Pozdrawiam serdecznie (:-)}

Piękny obrazek, malowany słowem
i te motyle, jakże kolorowe!
Pozdrawiam!

marcepani, Madi, dziękuję Wam :)
lotko, ciiicho.... ;))

Może i dobrze, że ta wiosna tak delikatnie i ostrożnie
nadchodzi, bo ja jak te buki w jesiennych paltach
(piękne!) w jesienno-zimowej melancholii tkwię
jeszcze, i tak mi jakoś raźniej z nimi :-)
Ale skoro trawa się już rozpycha, to czas najwyższy
twarz do słońca wystawić! :-)
Idealnie, pięknie opisałaś pierwsze oznaki wiosny :-)
Jednym słowem: z tym wierszem wiosnę uważam za
rozpoczętą! :-)
Pozdrawiam ciepło :-)

Brakowało mi tych Zosiakowych klimatów:).

ależ przyjemnie :))

:)