JEJ MOGIŁA
komuś kto odszedł
Jest miejsce takie na ziemi,
Gdzie czas w bezruchu siada.
Gdzie nikt się nigdzie nie śpieszy,
Gdzie przeszłość,z przyszłością nie
gada.
Przeszłość gwarna, ruchliwa,
Na brzegu mogiły przysiada,
Ostatnie już słowo rzekła,
W bezdechu trwa, nie przeszkadza.
Spokój i cisza, płyną nad ziemią,
Łagodnie tylko wzdychają ,
Nad ciałem wtulonym w mogiłę,
Co w swoim śnie się schowało.
Odejdź przeszłości zmęczona,
Nie pora na wspominania,
Ziemia snem wiecznym uśpiona,
A dusza już w niebie u Pana.
Komentarze (4)
Pięknie i smutno.
Pozdrawiam
Ładna melancholia, bardzo smutna
Pozdrawiam
Mam tylko jedno slowo na ocene tego wiersza, piekny.
Serdecznosci.
bardzo ładna melancholia, delikatna i subtelna, miło
się czyta, choć klimat taki smutny