Jej obraz
w świetle smutek odbity
twarz zmartwiona przybita
łza o smaku goryczy
pustką płynie spowita
oczy jej są niczyje
usta głuche się stały
serce dusza i ciało
smutku postać przybrały
autor
czarnobiały
Dodano: 2009-04-23 09:20:12
Ten wiersz przeczytano 541 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Ładny ten "jej obraz" pod względem wartościowym i choć
smutek w nim widoczny podoba mi się bez wątpienia :)
Wiersz ciekawy jestem na tak.
Głęboki smutek tworzy pustkę... doskonale
przedstawiłeś obraz smutnej kobiety...
Smutny ten obraz kobiety, ale wiersz ładny, zwłaszcza
pierwsza zwrotka,
siedmiozgłoskowiec,nieregularny.Witam debiutanta na
naszym portalu i życzę weny i cierpliwości i
wytrwałości w pisaniu wspaniałych wierszy.
Wizerunek ładnie przedstawiony Patrząc na kogoś takie
mamy odczucia a wnętrze człowieka jest bardziej zawiłe
Pozdrawiam z :)