Jej potrzeba
Kochanku mój.
Gdy zechcesz odejść, pozostaw mi tylko,
te piękne słowa, szumiące wciąż w uszach
i chociaż będę minioną już chwilką,
to niech wspomnienie nadal serce
wzrusza.
Jeżeli możesz zostaw również niebo,
bo bez miłości niczym są dni moje.
Ona jest dla mnie największą potrzebą
i tylko tam ją w sobie zaspokoję.
Zostaw ramiona niechaj mnie uniosą,
w miejsce gdzie serce rozmywa
pragnienia,
gdzie nikną żale oraz z oczu rosa,
tam gdzie się smutek w radości zamienia.
Pozostaw również, każdą wolną chwilę,
wspólne spojrzenia te niedokonane.
Przecież nie było wszystkich ich aż
tyle,
abym się mogła nasycić kochaniem.
autor
Sotek
Dodano: 2022-11-10 12:17:20
Ten wiersz przeczytano 3681 razy
Oddanych głosów: 105
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (97)
Przepiękny, rozmarzony wiersz.
Pozdrawiam serdecznie Marku:))
Cudowne wersy
Pozdrawiam niedzielnie Marku:)
zawsze z podobaniem ...
Jakże słodkie jest to rozmarzenie Twoje Marku...
Pozdrawiam i miłego dnia zyczę:)
Piękny wiersz
Z podziwem pozdrawiam :)
Urzeczona wierszem,
z ogromnym podobaniem,
pozdrawiam serdecznie:)
Marku, wybowny wiersz: liryka jak zwykle u Ciebie na
wysokim poziomie i tym razem z pozycji kobiety...
swietnie wyszlo. :)
Pozdrawiam serdecznie. :)
Miłość jest wszystkim, co się w życiu najbardziej
liczy. Wiersz sentymentalny, tęskny, subtelny i
piękny, jak wszystkie Twoje Wiersze.
Pozdrawiam serdecznie:)
miłość... poezja codzienności łaknie obecności - na
jak-najdłużej.. - smutek w radość zmienia chwila
obecna ale i wspomnienia nimi trzeba myśli podlewać
Dziękuję kolejnym gościom za odwiedziny i refleksyjne
komentarze.
Życzę wszystkim miłego wieczoru:)
Ciekawe Marku. Choć z drugiej strony zaskoczyłeś
pisząc to "językiem kobiecym". Wiersz podzieliłbym na
dwie sfery. Pierwsza to doznania typowo poetyczne.
Pięknie to malowałeś i czytając się zachwyciłem. Druga
to warstwa nazwę ją logiczna która co nieco została
pochłonięta przez spojrzenie poety. Nie będę dawał
przykładów ale jest kilka miejsc w których musiałem
wyobraźnię naciągnąć. Piszę tak zapewne dlatego że ja
właściwie wierszokletą jedynie z nudów jestem a
głównie zajmowałem się większymi formami
prozatorskimi. Jeśli to Cię zainteresuje to zapraszam
do mojej Baśni bibliotecznej. Jeśli się zdecydujesz to
życzę wytrwałości. Pozdrawiam z plusem i uśmiechem:)))
niczym w Szekspirowskim języku...
odbieram jako prośbę a nie potrzebę,
całość bardzo delikatna, lekko kokieteryjna z nutką
smutku i nadziei, że jednak nie odejdzie i z
podtekstem, iż życie bez niego traci sens
piękne.....
Serdeczności Marku :)
Poezja! Pięknie i sprytnie. Rozstania są tak strasznie
trudne. Pozdrawiam serdecznie :)
Świetny wiersz... Pozdrawiam Marku:)
Piękny wiersz pełen ciepła jakże ona kochała każdy
kawałek chciała by pozostawił by pamietała pieknie
Marku.