Jerzy zwany Jurunią

pamięci Jerzego Turowicza, długoletniego redaktora naczelnego "Tygodnika Powszechnego"

Leży Jerzy,
i zęby szczerzy.
Patrzy na tygodnik sobie-
nie wierzy.
Że redakcję tak ukochał,
Kraków w sobie tak rozkochał.
Nasz Jureczek! Jurcyś! Jeżynka!
Słodszy niż najsłodsza malinka.
Redaktor Jurunia, Juruś, Jurek!
Taki wspaniały.
Juruniu, pamiętamy o tobie!
Bo Kraków bez ciebie pusty i mały…

autor

Stefa1932

Napisany: 2016-02-15 Dodano: 2016-02-15 21:54:38

Ten wiersz przeczytano 896 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Praca

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie