Jesień

Co raz częściej w moje życie
Jesień wpada
Z Jej podmuchem nowy spada
Życia liść

Los układa mgłę o świcie
Śmierć się skrada
Wśród konary ludzkie wkłada
Żalu kiść

Przemijanie w płocie skrycie
Czas spowiada
W swej pokucie karty składa
Zimny Gość

Deszcz wykuwa żal na płycie
Wiek odmładza
Wspominania ciszę schładza
Tłumiąc złość

A ta Jesień cała w błocie
Serce zdradza
Bo w żałości opowiada
Smutną treść.

autor

mirekS4

Dodano: 2009-10-27 23:13:35

Ten wiersz przeczytano 788 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie