JESIEN
Jesien
Złoto, rudo, purpurowo, barwi już nam
liście wrzesień.
Słońce grzeje coraz słabiej – idzie
jesień.
Wiewióreczki zapasami zapełniają skalną
kieszeń.
Znoszą szyszki i żołędzie - idzie
jesień.
Wiatr przegania ciemne chmury, deszcz i
ziąb, ze sobą niesie.
Krótkie dni i długie noce – przyszła
jesień.
Przy kominku ciepło, miło, każdy blisko
znaleźć chce się.
Grzać zziębnięte stopy, dłonie – to już
jesień.
W blask płomieni zapatrzeni, dumamy co los
przyniesie.
Wstępujemy z dłonią w dłoni w życia
jesień.
Dana Grellus
Komentarze (19)
Ciepło, rytmicznie, jesiennie, ładnie:))
ładnie, melodyjnie napisany wiersz :-)
Pięknie o jesieni:) Pozdrawiam ciepło:)
Ładnie i jesiennie.Pozdrawiam:)
Pięknie wplotłaś jesień życia w przyrodę.Wiersz bardzo
ładny,miło się czytało.Pozdrawiam.
Ładnie, ciepło..
W tej całej jesieni, lubię te krótkie dni. Pozdrawiam
Jesienne powtórzenia nadają nietypowy rytm, a
przejście przez jesienie życia do niej samej - ciepły
klimat.
Tylko w ostatniej strofie zachwiał się rytm, warto
poprawic, może tak :
W blask promieni zapatrzeni rozmyślamy, co los
niesie...
Pozdrawiam :))
Bardzo sympatycznie i jesiennie+++
cudne uroki naszej jesieni Pozdrawiam:)
Piękna ta nasza jesień. Pozdrawiam.
...albo
W blask płomieni zapatrzeni, zadumani co los niesie.
Ladny jesienny wiersz:-) pozdrawiam
JESIEN / JESIEŃ
"W blask płomieni zapatrzeni, dumamy co los
przyniesie.
Wstępujemy z dłonią w dłoni w życia jesień."
...czytam nieco inaczej.
W blask płomieni zapatrzeni, zamyśleni co przyniesie
los. Wstąpimy z dłonią w dłoni w życia jesień.
Ładny wiersz :)
Pozdrawiam.