A jesień

Dzięki Ci Waldi1 że Ty tak dobrze zrozumiałes ten
wiersz.Bo to nie jest wiersz przyrodniczy ..no
właśnie.Nie ważne ile dostał głosów wazne że przekaz
dotarł.Dziękuję z całego serca i pozdrawiam.

I co ..

I c mam Ci napisać ..że piękny ..czy bardzo piękny ..
ta jesień .. zewnętrznie niby taka złota.. a w sercu
mamy kłucie szpili mamy .. mówisz .. ze radę sobie
damy .. powiem tak .. musimy radę dać.. na przekór
innym i światu.. bo ty piękną duszę i czystą masz ..
lecz to co ciebie przygniata nie wdać gołym okiem ten
ból na cząstki przez Twój wiersz rozkładany wypływa
słoną kropla okiem .. czy piękny ten wiersz sam
przecież widzisz.. co wyszło mi po przeczytaniu jego
...powiem jest piękny smutny taki prawdziwy .. jak
miłość Twoja do niego ..i ta jesień .. niech będzie
naprawdę twoja i innych złota ..spójrz wrogowi prosto
z dumą w oczy .. a ścieknie z ciebie ten bród .. a
otoczy miłości aureola ..

Powiem tak .. wyzwoliłaś moje myśli. tym wierszem ..
jest on duszą dla mojego serca ..

Dziękuję za taki wiersz … powinno wielu jego czytać i
wziąć sobie do serca .. Witam ciebie Iwono ..

Jestem tego pewna :)

Udany refleksyjny wiersz pozdrawiam

Ładnie to ujęłaś Iwonko. Pozdrawiam serdecznie.

ciekawy refleksyjny wiersz Pozdrawiam serdecznie:))