Jesień
Jesień -
Idę przez pusty park
pod nogami brązowe liście
takie mokre, smutne.
Patrzę wokoło -
tak samotnie, cicho.
To październik -
czas rozmyślań nad sobą,
czas odwiedzin cmentarnych,
czas spotkań...
Zaduma -
przyjemnie usiąść w parku
oglądać ciszę i spokój.
Nostalgia -
tęsknota za czasem spokojnym
dzieciństwa, czułej ręki matki...
beztroska lat dorastania,
częste zawroty głowy, zakochania,
wielkie radości z życia...
Dojrzałość, odpowiedzialność
za czyjeś życie,
kłopoty dnia codziennego,
małe radości,
brak bezpieczeństwa, stres!
A potem rozsądek i czas przetrwania...
Cieszmy się życiem, żyjmy radośnie.
autor
B.M.
Dodano: 2016-10-16 10:42:40
Ten wiersz przeczytano 1101 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (36)
tak, bardzo ładnie oddany klimat najbliższych dni
Piękna chociaż smutna refleksja
Pozdrawiam serdecznie :)
Dobra refleksja. Pozdrawiam serdecznie :)
Czas refleksji...
Pozdrawiam :-)
Świetny, refleksyjny przekaz!
Pozdrawiam!
i tak idziemy przez życie przez wszystkie pory
roku,,,pozdrawiam :)
Jesień, październik tyle w sobie mają uroku, choć i
mówią o samotności...pozdrawiam serdecznie,
Czuje klimat tego wiersza i chyba o to, chodzi,
dlatego wiersz, jest i zyje.:)
Wiersz na TAK.
Pozdrawiam serdecznie.:)
Ładnie, jesiennie, z refleksją:)
No cóż Teezeuszu to właśnie SAMO ŻYCIE :)
Weny Życzę.
No cóż Teezeuszu to właśnie SAMO ŻYCIE :)
Weny Życzę.
miliony podobnych tekstów powstało..nuda
Dziękuję za komentarze, miło mi że znów będę mogła tu
bywać.
Wiersz i refleksja na miarę czasów.
Prawdziwa refleksja.