Jesień
Wicher szarpie konarami,
sypią z drzew barwne motyle,
otuliły śpiącą ziemię,
listki złote, jak żonkile.
Hulała jesień oberka,
pląsała lekko walczyka,
szronem lśniła jej sukienka,
brzdękała wietrzna muzyka.
Szum gałęzi nucił pieśni,
czuby drzew się kołysały,
wicher liście gnał, szeleścił,
świat zamglony, ociężały.
Promyk słońca błysnął z nieba,
zapłonęła jarzębina,
ptak cichutko gdzieś zakwilił,
świat do wiosny się zatrzymał.
Komentarze (35)
piękny moje pióro wczoraj mi zginęło chyba znalazłaś
kocham takie klimaty ;)
fajnie udanie napisane
Ładnie oddany jesienny klimat. Rozbudzasz wyobraźnię.
Pozdrawiam:)
dziękuję za miłe słowa komentarza.Pozdrawiam.
Bardzo ładny wiersz o naszej jesieni, pozdrawiam
serdecznie i dziękuję za komentarz:)
pięknie rytmicznie i tak leciutko:-)
pozdrawiam:-)
wróciłam bo czegoś zapomniałam :)++
Tańcząca ta jesień
Dziękuję za odwiedziny ja uwielbiam tańczyć tylko
wyjdę ze szpitala będzie zabawa
Miłego wieczoru
Zatrzymał się i mroźno jest xD Pięknie :) Pozdrawiam
+++
Bardzo powabny, płynny wiersz,
miło było przeczytać.
Pozdrawiam serdecznie.
jesienią ziemia rada, nie rada,
do snu się zimowego układa!
Pozdrawiam!
piękny jesienny wiersz, bardzo nastrojowy, pozdrawiam
serdecznie :)
Bardzo piekny jesienny wiersz. Pozdrawiam.
piękny, nastrojowy,
jestem wierszem zachwycona
życzę miłego wieczoru
piękny nastrój wzbudziłaś opisem jesieni.Miło było
poczytać, życzę równie głębokiego snu.