jesień

wiersz powstały pewnego mglistego poranka w poczekalni przychodni, na zmiętej ulotce kursu językowego. ;)

wyszłam na ulicę
prosto z lata

na ziemię spadały martwe dzieci
drzew
tragicznie jednosezonowe
zuchwały wiatr
prowokacyjnie wzbijał w górę
tumany kurzu
co jak ostatnie świadectwo minionego lata
unosił się i rozpływał
w powietrzu
nagle przerażająco bezbarwnym

chciałam uciec spowrotem lecz
otuliła mnie mleczna mgła
obezwaładniając zmysły
i upadłam na kolana
jakby nigdy miało nie być
słońca

autor

skrajna

Napisany: 2006-10-10 Dodano: 2006-10-17 22:04:53

Ten wiersz przeczytano 425 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie