JESIEŃ NA KEI ...

:)

Zdzisławie. Pomyłka. Piszesz dziesięciozgłoskowcem a
nie jedenastozgłoskowcem. Wybacz, pomyliłem się i
przyznaję się do błędu:

Suwalszczyzna (cztery zgłoska i średniówka) tkwi w
jesiennej ciszy ( sześć zgłosek)

Dalej jest podobnie. Sprawdź na mojej poprawce.
W ten sposób utrzymując jednakowa ilość zgłosek w
wierszu rymowanym, zyskujesz na płynności wiersza.
Pozdrawiam serdecznie.

Zdzisławie. Jeżeli chcesz utrzymać rytm
jedenastozgłoskowca,dając przerwę na oddech czyli
średniówkę, proponuję następujące zmiany. Nie narzucam
ich, zrobisz jak zechcesz:

Suwalszczyzna tkwi w jesiennej ciszy
spadły liście co drzewa zdobiły,
moich kroków tam już nikt nie słyszy,
bo przebrzmiały - a może się śniły?

Wiatr szeleści po sitowiach wściekły,
szuka żagli, gonił je od wiosny,
mgły toń wody w całość przyoblekły
a z kafejek zginął gwar radosny.

Tylko kot wciąż czeka na przystani,
Zamyślony tonąc w beznadziei
w oczach resztki smutnawej zieleni,
jego pani - odpłynęła z kei.

ależ tam teraz musi być pięknie, tak jak w Twoim
wierszu

lekkości melancholia i dotyk miłości

Gdzie ta pani co kotka zostawiła, do którego brzegu
odpłynęła? :)

Bardzo ładny wiersz o jesieni na suwalszczyźnie,a u
nas też piękna jesień...pozdrawiam serdecznie z
lubelszczyzny...

Tak ucichło wszystko, minęło, tylko cisza i kot:)
Dobrze oddane nadejście jesieni.
Pozdrawiam:)

Oj, powiało nostalgią...

Całkiem jesiennie myśli zakręca.

Witaj Zdzisław - bardzo ładny i ciekawy wiersz w
temacie kończącego się lata, ale koty jak zawsze radzą
sobie dobrze i bez swoich pań, a wiosną się ponownie
spotkają...powodzenia

Tam zginął gwar, co latem niósł wesołe dźwięki
pieśni.. wiersz narzuca woal tej mgły, która
przychodzi, gdy lato odchodzi...
Przyjemnie się czyta.

"betula" - wg. mnie się nie zacina... (ale dziekuję
za chęc pomocy):)

Gubisz rytm i wiersz się zacina.
przebrzmiały - a może się śniły?
cóż przebrzmiały- a może się śniły

szuka żagli, które gonił od wiosny
szuka żagli bielejących wiosną,