Jesień i Ty
Jesiennej dziewczynie...
Na niebie widzisz ptaków klucz,
do ciepła lecą, a ty znów
jesienią idziesz poprzez park,
a w myślach twoich pędzi wiatr.
Aleja w szumie liści lśni.
W powietrzu zwiewna, wątła nić
poplątać myśli twoje chce.
Czy uda jej się to? Ty wiesz.
W kolorach jesień, park i ty.
Co w myślach niesiesz, nie wie nikt.
Aleją stąpasz, a wśród drzew
tak cicho już, nie śpiewa ptak…
Przemyśleń pora, liści czas.
Przychodzi obraz tamtych dni.
Beztroski było tyle w nas,
kto nam ją skradł, hulaka wiatr?…
... z tamtej wiosny.
Komentarze (70)
no i ładnie jak w Jesień idzie przez park Czerwonych
Gitar Pozdrawiam:))
Waldi... masz intuicję ;-)
Dzięki za komentarz.
Pozdrawiam
Zosiak... O czym zapomniałaś?
I za co przepraszasz?
Same pytania jak widzisz;-)
Uda się jej to Ty to wiesz ..Ładny wiersz .
Dziękuję Tobie Mariusz G .Pozdrawiam Waldi ,oraz
promieniowi słońca
Zapomniałam... przepraszam :)
Zosiak...
Dzięki za poczytanie.
Pozdrawiam
Promyczku... zbyt łaskawe Twoje słowa dla moich
strofek.
Dzięki.
Pozdrawiam Cię Promyku słonecznie ;-)
Melodyjnie... Ładnie.
Mariuszu, piekny,w obrazach jesiennej dziewczyny
wiersz, jestem zachwycona tez klimatem, jaki
stworzyles.
Pozdrawiam serdecznie.
Gabi Wiersze...
Dzięki za poczytanie i miłe słowa.
Pozdrawiam :-)
Marcepani... na pewno zamyślona jest ;-)
Dzięki za poczytanie.
Pozdrawiam
Ładnie, romantycznie Mariuszu! Miłego dnia!
Pozdrawiam!:)
bardzo ładnie, jesienna dziewczyna żwawo kroczy,
wiersz rytmiczny... podążamy za nią z przyjemnością :)
44tulipan...
Bożenko wpadnij na internetowwy spacer do mnie. Tu nie
pada ;-)
Pozdrawiam słonecznie.