jesieni moja
jesieni moja barwo złota
w gałęziach drzew jak żółty liść
już byś i z wiatrem chciała pograć
by w tańcu z nim nie spadać dziś
budzić byś skłonna szumu dźwięki
ze starym dębem w tany iść
a zataczając w bólu kręgi
wiotkość zachować by wciąż żyć
jesieni moja smutna poro
skuta udręką czasem łzą
tyś w swych nadziejach nie ustała
w tobie się jeszcze życia tlą
to tak jak zwykle na jesieni
gdzie zwiędłe zioła, szelest traw
one już wszystko z siebie dały
lecz w uschłych kiściach mieszka żal
liść twój powiewa wolą nieba
szeptem modlitwy, siłą skał
jesieni moja jakbym chciała
w jesiennych barwach jeszcze trwać
Komentarze (8)
Nie każdemu jest dane doczekać jesieni życia więc
cieszmy się każdą chwilą.
Piękny wiersz:)
Pozdrawiam serdecznie.
"jesieni moja jakbym chciała
w jesiennych barwach jeszcze trwać"- pięknie o
jesieni życia. Serdecznie pozdrawiam
Bardzo na tak, dlatego że tak melancholijnie dywan
rozesłany dzięki równości wersów wiersz jest dobrze
odebrany.
jeszcze potrwamy :-) Jesień to łaskawa Pani :-) ładny
wiersz :-)
barwy jesieni są piękne, zarówno w naturze jak i w
ubiorze, dekoracji ... - są pełne ciepła i
romantyczności :)Bardzo piękny wiersz aż miło się
czytało:)
Jesień życia jest porą wyjątkową. Można w niej
odnaleźć piękno i radość w gronie bliskich, ciesząc
się spełnieniem w życiu i wszystkimi miłymi
wspomnieniami, które rozgrzewają serce. Pozdrawiam:)
Witaj - bardzo ładny i ciekawy wiersz w nastroju
jesiennym, przypadł mi do gustu wers - ze starym dębem
w tany iść - fajnie. Pozdrawiam
są wiersze, które się czyta z
przyjemnością...pozdrawiam