jesienią
policzki wilgotnieją
na myśl o słowach
roztopionych przez krople
deszczu
zimno
gdy nie ma obok
ciepłej dłoni
nikt nie wybudza
ze snu
dookoła
wszystko przemija
kończy się i zaczyna
a nam wciąż umyka
gdzieś szczęście
autor
sisy89
Dodano: 2021-09-30 19:03:59
Ten wiersz przeczytano 2785 razy
Oddanych głosów: 47
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (89)
tarnawargorzkowski
Dziękuję za komentarz i czytanie :)
Pozdrawiam serdecznie :)
wszystko przemija nasz czas życia się kurczy a w
samotności o ironio...się dłuży
z podobaniem melancholii w wersach
pozdrawiam serdecznie
Metaforycznie płyną wersy
bronislawa.piasecka
Dziękuję i również pozdrawiam :)
Wanda Kosma
Cieszę się i dziękuję :)
Pozdrawiam serdecznie.
Twoje oczy
Dziękuję! :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Isana
Dziękuję za komentarz i zadumanie, pozdrawiam :)
@Najka@
Zgadzam się :)
Pozdrawiam serdecznie!
wandaw
Bardzo dziękuję, pozdrawiam :)
Pięknie sisy. Milutko pozdrawiam.
Pięknie i prawdziwie. Pozdrawiam serdecznie :)
Przepiękna poezja:)
Samotność nie naszym sprzymierzeńcem.
Zadumałam się nad wierszem.
Pozdrawiam serdecznie
Bliskość drugiej osoby potrafi uczynić
cuda...pozdrawiam.
Przepiękny wiersz :)
Pozdrawiam cieplutko :)