jesienna melancholia
powietrze otulone nutką nostalgii
deszcz za oknem a na stole gorąca
herbata
przywołują wszystkie barwy wspomnień
mam wenę
odmaluję je na płótnie
tworząc obraz własnych myśli
w abstrakcyjnych kształtach
ukryję ciebie
przynajmniej nie muszę udawać
jesień zna moje rozterki
wychwytując nastroje
operuje kolorami
przynosi słońce
rozjaśniając ciemne miejsca w duszy
dziękuję jej za przyjaźń
która swoją siłą
wydobywa melancholię na zewnątrz
i znów jestem sobą
autor
sisy89
Dodano: 2022-10-25 14:04:57
Ten wiersz przeczytano 2899 razy
Oddanych głosów: 54
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (55)
Dziękuję beano :)
Śliczności
Pozdrawiam
Dziękuję Wam za czytanie i komentarze.
Pozdrawiam, miłego dnia :)
Piękny, nastrojowy klimat, który lubię. Pozdrawiam.
Pięknie :) Ja jesienią odżywam po zbyt jasnym lecie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Moje rozterki i nastroje jesień też zna...:-)
Slicznie sisy :-)
Pozdrawiam ciepło :-)
jest w tej jesiennej melancholii
tajemnica...pozdrawiam
No cóż, chyba każdego z nas owa pora roku skłania do
melancholii.
Ładny wiersz.
Pozdrawiam
Marek
Ślicznie, bardzo do mnie przemawia. Wspaniały wiersz.
Bardzo ładnie, refleksyjnie, nastrojowo, w klimacie
który lubię. Podoba mi się Twój wiersz!
Znikło chwilowe przygnębienie. Herbatka, dobre myśli,
piękna dusza.
Piękny wiersz.
Pozdrawiam:)
Piękny, jesienny optymizm. Pozdrawiam :)
Bardzo dziękuję Wam za czytanie i piękne komentarze :)
Miłego dnia :)
Jesien nastraja, ale trzeba to potrafic wyrazic.
Bardzo elegancki wiersz. +++
Lacze serdecznosci. :)
Niech! Świece płoną tym co zmarli
Pamiętajmy ku pamięci. Pochowali
się w sercach — naszej wartości.
Ładny wiersz.
Pozdrowienia ślę