Jesienne harce
Spójrz wokół, jak jesień
świat maluje.
Żółci i złota drzewom
nie żałuje.
Kolory rdzawe i purpurowe.
rozdaje szczodrze.
Nie przeszkadzają coraz
krótsze dni.
Wykorzystuje każdy, co słońcem
lśni, by się bawić
rozszczepionym światłem.
Otula wszystko cieplutkim
blaskiem.
W chłodne wieczory i ranki
ubiera w delikatne płaszcze
utkane z mgły.
Wiatr ma moc uciechy,
gdy zapach liści wkoło roznosi.
Pociesza, że po zimowym śnie
ciepła pogoda wróci.
Komentarze (21)
Bardzo, bardzo na tak :)
Pięknie o kolorowej jesieni, pozdrawiam
Z rozmarzeniem o przyrodzie i bardzo malowniczo.
Czytając ma się obraz tej ciepłej, kolorowej jesieni
przed oczami.
Ładnie o przyrodzie, póki co jest pięknie, oby jak
najdłużej.
Pozdrawiam wieczornie, Krysiu:)
Jesień i jej harce...
A, jesień potrafi nabroić.
Piękny wiersz.
Pozdrawiam i Ślę moc serdeczności
Z dużym podobaniem
Pozdrawiam serdecznie.
Oj, jakie cieplusie te harce. +++
Pozdrawiam pozostając pod urokiem strof. :)
W wierszu i za oknem przepiękne początki jesieni,
pozdrawiam serdecznie:)
Piękne te harce jesieni :)
Pozdrawiam serdecznie Krysiu :)
Cieszmy się chwilami jesieni bo szybko miną i
przyjdzie nam psioczyć na kapryśna zimę:)
Pozdrawiam
Marek
Z podziwem dla Twojej jesieni;)
ładna ta Twoja jesień.
Uroczy ciepły i optymistyczny wiersz :) Pozdrawiam
Pogody ducha na długą zimę, bo wiosna znów przyjdzie.
Pozdrawiam
oby jak najwięcej takich pięknych dni,
tylko, że ja jestem uziemiona,
dopadł mnie covid,
pozdrawiam serdecznie:)