Jesienne harce
Spójrz wokół, jak jesień
świat maluje.
Żółci i złota drzewom
nie żałuje.
Kolory rdzawe i purpurowe.
rozdaje szczodrze.
Nie przeszkadzają coraz
krótsze dni.
Wykorzystuje każdy, co słońcem
lśni, by się bawić
rozszczepionym światłem.
Otula wszystko cieplutkim
blaskiem.
W chłodne wieczory i ranki
ubiera w delikatne płaszcze
utkane z mgły.
Wiatr ma moc uciechy,
gdy zapach liści wkoło roznosi.
Pociesza, że po zimowym śnie
ciepła pogoda wróci.
Komentarze (21)
Ej, dajmy się latu wycieplić do reszty :-)
a u Krysi w sercu maj
Piękna jesień się zapowiada, jak w Twoim wierszu.
Pozdrawiam Krysiu
czekam na to złoto jesieni, ale u mnie jeszcze jej nie
widać (chyba przez te częste deszcze)
Oby wrócił Krystyno,
jesteś podniecająco meteorologiczna.
Szacun
Bardzo ciepłe Twoje jesienne wersy Krysiu, takie z
nadzieją, że znów przyjdą ciepłe chwile. Czas szybko
mija przecież, to i zima być może także nam zleci.
Pozdrawiam serecznie Krysiu :)