Jesienność
Świat wokół
zamglony i senny
welurową mięsistością
Nimbostratusa
przesłonięte niebo
zasłona
zza której
na promyk słońca
nikła nadzieja
szarością tli się
jasność
dni jesiennych
ranek zbratał się
ze zmierzchem
by prędzej powitać
atramentowej
nocy głębię
wytchnienie
odpoczynek
uśpiona przyroda
życie
w oczekiwaniu
na świt wiosenny
autor
Kri
Dodano: 2022-11-17 16:25:51
Ten wiersz przeczytano 1351 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
Re: wandaw, @Najka@, harry., tsmat,
dziękuję za odwiedziny, komentarze,
pozdrawiam bardzo serdecznie:)
To prawda :(
Oby do wiosny
Jedyna nadzieja że idą święta więc trochę nas to
poruszy i wzruszy.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ach, byle więc do wiosny - jej świtu. Chociaż
nadchodząca co roku zima, też niesie swój urok oraz
zalety, kokieteryjnie skryte pod śnieżnobiałym
płaszczem. "Białe szaleństwo". Pozdrawiam serdecznie.
No to do wiosny...miłego dnia.
Witaj
Melancholia jak się patrzy, jesień niestety choć
piękna, z letnią pogodą się żegna. Pozdrawiam
;)
Re: JoViSkA, Mgiełka028, jastrz,
Kazimierz Surzyn,
dziękuję za pochylenie się nad wersami,
komentarze,
pozdrawiam serdecznie:)
Na taką pogodę najlepszy jest blues.
Piękna melancholia...aby do wiosny:)
Pozdrawiam ciepło Kri :)
Cudna, klimatyczna melancholia.. Pozdrawiam :)
Nastrojowe, melancholijne wersy, pozdrawiam ciepło.
Re: bielka, ElaK, Annna2, aTOMash,
dziękuję za odwiedziny, komentarze,
pozdrawiam bardzo serdecznie:)
Piękne wersy.Tęskne smutki szybko przeminą. Wiosna
czyni cuda :)
Pozdrawiam:)
Piękny nastrojowy wiersz, uwielbiam czytać i pisać o
jesieni, pozdrawiam serdecznie :)
Jest nastrój i jest pieknie, bardzo na tak;)
Tak, ranki tak podobne są zmierzchom.
Mgliste i ciemne.