Jesienny pan

Piękny wiersz.
Dla miłości czas nie istnieje, jest tylko tu i teraz.

Pozdrawiam serdecznie :)

Miłość nie liczy czasu. Co tam jesień kiedy w sercu
wiosna:)
Życiowy , ładny wiersz.
Pozdrawiam Dorotko:)
Marek

Taka miłość przetrwa nawet srogą zimę :)

piękny wiersz
przypomniała mi się piosenka H. Banaszak "Jesienny
pan"

Piękna ta jesienna,ognista
miłość.
Pozdrawiam serdecznie:)

bardzo ciepły , jesienny nastrój (+)
pozdrawiam

Piękny wiersz... dużo w nim nadziei i wiary w
przyszłość, na przekór życiu, na przekór pogodzie i
ludziom.

Ja już pierwszą młodość mam za sobą i miłość
niespełnioną, oszukaną i też wierzę jak i Ty, że nigdy
na miłość nie jest za późno. Powodzenia, pozdrawiam

Bardzo romantycznie :-) atmosfera spokoju i szczęścia-
fajnie.

A może... jesiennym, jesienią złotą
jarzębina czerwienią nabrzmiała.
Koral miłości jak łzę uroni
i poczujemy ciepło od stóp do skroni.

Ps Dorotek ... pięknie

....Liście szeleszczą pod stopami.....:)

dobrze , że w tej drodze cieni wybuchła czerwień
ognista, a czy to ostatni dzwonek? na miłość nigdy nie
jest późno, czego z serca życzę :)

Choć wiersz nie zaskakuje, nie mrozi krwi w żyłach, to
jesienny spokój (nie tylko mowa o porze roku, ale i
jesieni życia), który udziela się czytelnikowi podczas
śledzenia poczynań podmiotu, wart jest prześledzenia
strof.
No i dobre, przez autorów niechętnie dziś używane
przerzutnie.

...lepiej późno niż wcale...

Ckliwie czyli nieprawdziwie o miłości. Miłość
śpiewa... listy... drzewa... jakie to pensjonarskie.