JESIENNY PORZĄDEK

Październik za szybą, deszczowy tasiemiec,
Porządki niechciane w szufladzie - pamiątki:
Spacery odeszłe majowe, wieczorne
Za miasto nad rzekę i skarpę pod wiązem.

Tam, razem wpatrzeni w leniwie płynącą
Szumiała tajemna muskając tatarak
Nurt księżyc porywał i topił w fiolety
Dno czarno-kamienne srebrzyście bogacąc.

I pchał meandrami niezmienny, odwieczny,
Jak czas oraz żywot – nić kręta Ariadny,
Snop światła komety kryształów lodowych
Ginęły, jak wszystko przeżyte. Prócz wspomnień.

Ostatnich o Tobie, gdy razem wtuleni
Przez park lip aleją - pachniała miodowo,
Biegliśmy beztroscy, a ptaki za nami
Goniły swym śpiewem... Przegnane zimami.

Dziś; wstążką czerwoną po listach z wierszami,
Drogiego mi zdjęcia, zżółkłego, i włosów
Pachnących jak wtedy ajerem - przywołał
Wspomnienia tak słodkie - jesienny porządek.

autor

wodnik2

Napisany: 2008-06-24 Dodano: 2008-09-09 14:57:23

Ten wiersz przeczytano 470 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie