Jest nas czterech

Razem mamy w czwórkę dwieście przeszło lat,
Jeszcze przed wojną przywołano nas na ten świat
Od dzieciństwa, ba prawie od kolebki w polskiej mowie
Rośliśmy idąc przez zawieruchy życia, tego w słowach nikt nie wypowie

Był czas wojny, gniewu, głodu, rzadko w ten czas wracam szperać
Było to, co zapomnieć należy, dziś śmiać się z życia a nie gderać
Dziś stateczni trzej panowie, prężni w słowach, w ciałach giętkich
Wspominamy nasze młode lata, znamy się od kolebki.

Nasze drogi zawsze były zbieżne, witaliśmy co rok, słowami szkoło, szkoło
Nauki lubiliśmy zewsząd czerpać, nowości wyławiać
Książek, powieści, słów miliony przez oczy przeszły, wiersze się kuło
Pozostało to, że ze swadą potrafię się wysłowić

Jest na trzech, żyjemy w przyjaźni bratniej, bo tak naprawdę można
Cieszymy się z naszych spotkań, lubimy się słowem delektować
Mówimy do siebie gwarą, po „ślonsku „, to rodzimy język
Nasze piękne spotkania, częste wizyty, umiemy umiłować

Każdy z nas zdobył zawód, życiową pozycje, nie zapożyczał obcego dialektu
Ważył słowa, poznawał życia wartości, wykorzystywał maksimum swego intelektu
Do każdego z nas z czymkolwiek do drzwi zapukasz, bo serca są zawsze w domu
Nie zamykamy serc, otwieramy je innym, pomocy nie odmawiamy nikomu.

Dziś, jutro, oby ,zawsze razem, nic nie mamy już do stracenia
Dajemy innym, rodzinie wiele z serca, ot tak po prostu z siebie
Pragniemy ciszy, spokoju, życiowych prawd, bo wokół wiele się zmienia
Miłosna przyjaźń starszych panów jest czytelniku nauką dla Ciebie

Jak co tydzień spotkanie w moim domu przy muzyce, bo i to nas łączy
Gramy jak amatorzy, nie szukamy wysokiego kunsztu, lecz prostej prozy
Muzyka rozbrzmiewa w nas samych, tony łagodne jak wzgórza o pięknym widoku
Gdy się zegnamy, patrzymy sobie w oczy, w źrenicach piękno przyjaznego uroku

Gdy obaj najdrożsi moi przyjaciele , już na ulicy machają ku mnie stającego w oknie
To może śmieszne, ale moje oczy, moje oczy staja się wilgotne
W duchu wypowiadam sercem słowa, nigdy nie odchodźcie, zostańcie ze mną
Bo cóż to będzie za świat, samotny, bez nich, gdy uczucia więdną ...

Bolesław



Przyjaźń się smakuje, jak wino, im starsze tym......






--

autor

slonzok

Napisany: 2019-05-14 Dodano: 2022-05-14 20:35:11

Ten wiersz przeczytano 1372 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie