Jestem
Jestem jak piórko
w dzikiej przestrzeni
co stale unosi się i opada
czasem jak motyl
tańczę beztrosko
na płatku róży przysiadam
lub kroplą rosy
podmuchem wiatru
zniesiona z falą
gdzieś w morskiej toni
i tak do końca
wciąż nieświadoma
w czymże się dana
chwila roztrwoni.
autor
karenka
Dodano: 2019-01-16 08:29:17
Ten wiersz przeczytano 1486 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
czytam z podobaniem
Piękny i leciutki niczym piórko ...aż jakoś lżej na
sercu :) Serdeczności :)
dziękuję za wszystkie cenne obecności i
komentarze-pozdrawiam serdecznie:)
Gdy tylko wyjdę z domu, będę się rozglądać za
latającym piórkiem, cudownym jest gdy wiatr może
dmuchać w nasze żagle...pozdrawiam :)
W życiu właśnie tak trzeba, poddawać się podmuchom
Wtedy moźna je wygrać... Podoba mi się.
Solidny start na beju. :)
Bardzo leciutko podany wiersz, jak to piórko na
wietrze, witam na beju
bo jesteś tą kroplą w czasie i przestrzeni...
Wszyscy jesteśmy piórkami na niebie,
to w jego ramionach się unosimy,
gdy spadamy ono wciąż jest w potrzebie,
tylko dlaczego tak często błądzimy?
Jak na początek bardzo fajny wiersz.
Pozdrawiam. Miłego dnia :)
dziękuję cage i mariat:) dobrej nocy*
Bardzo sympatyczny wiersz.I dobrze podany.
Fajna refleksja...
Pozdrawiam:-)
Dziękuję za sympatyczną i pochlebną wizytę. :)
dzięki:)pozdrawiam również*
Leciutko ładnie... pozdrawiam