Jestem jaka się stałam

"Jestem tylko człowiekiem i wciąż popełniam błędy, nie zawsze dobrze idę, często pytam jednak innych...'którędy?'

.
Jes­tem ta­ka, nie inna, ale inna, bo nie taka, cóż...jestem jaka jestem, taką stworzył mnie Bóg...jestem już za słaba na udawanie siłaczki...


Nie musisz mówić, jaka ja jestem,
w końcu na co dzień mam zawsze siebie,
przyszłość swą tworzę krokiem i gestem,
wsparcia działania szukam w potrzebie.

Mam tysiąc pytań i wątpliwości,
myślami krążę wokół rodziny,
strach czasem chwyta z braku pewności,
wtedy odliczam w smutku godziny.

Jestem jak kropla deszczu na szybie,
powoli spływam w chwilach zwątpienia,
i tylko powiew wiatru gdzieś dybie,
łzę skrycie suszy bez złości cienia.

Jestem jak listek w porze jesieni,
strącony wiatrem jeszcze szybuje,
choć już bez blasku, pięknem się mieni,
w ostatnim tańcu radość smakuje.

Jestem jak płatek śniegu w zamieci,
krążąc w przestrzeni czeka spadania,
czasem w porywie i wyżej wzleci,
w końcu i zniknie, bez rozmrażania.

Jestem jak pieniądz, drobną monetą,
z wartością pewną, jako dodaną,
po prostu jestem zwykłą kobietą,
z rolą w naturze jeszcze zadaną.

Jestem pomimo tęsknot, chaosu,
dziwnie spokojna i uśmiech bywa,
miłość z barwami, mój dar od losu,
jednoczy serca i daje żniwa.

W całości jestem sama ze sobą,
marzę i czekam, kocham i płaczę,
tlen się odcina, walczę z chorobą,
z tęsknotą moją, łzami ją znaczę.


Nie udaję kogoś kim nie jes­tem, jestem zawsze sobą...nie potrafiłabym udawać, nawet gdybym chciała...po prostu nie umiem...

...noszę w ser­cu is­krę miłości, głęboko na dnie duszy i podsycam ja tak, by mogła stać się płomieniem, który mnie ogrzeje...jestem za to nieskończenie wdzięczna losowi...

autor

Halina53

Napisany: 2017-02-15 Dodano: 2017-02-15 09:20:33

Ten wiersz przeczytano 1660 razy

Oddanych głosów: 35

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie