Jesteśmy dla siebie

chwila którą zapamiętamy do końca życia...

Sandomierz zapłakany deszczem
my przytuleni pod parasolem
śledzimy ruch kropelek
wpatrzeni w gwar starówki
magiczny wieczór...

W przytłumionym świetle kawiarni
całujesz moją dłoń
patrzysz w oczy w skupieniu
śmiejemy się lecz tak uroczyście
czy będziesz moją?pytasz

Nie ma we mnie wahania
odpowiadam:tak kochany mój
delikatnie dotykasz mych ust
szepczesz:moja mała narzeczona
wychodzimy w wilgoć zmroku
aby spełnić swe pragnienia.

autor

leti

Napisany: 2008-08-09 Dodano: 2008-08-11 19:26:52

Ten wiersz przeczytano 644 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie