Jeszcze jedno serce pęka.

Wygasły pragnienia najszczersze,
jak sen światłem dnia rozproszony,
jak słodycz minionej radości,
jak cień ufności i wierności.

I nadszedł czas pokory gorzkiej,
by zabrzmieć grozą samotności
i nadszedł czas ostatniej próby
na drodze … do własnej zguby.

Myśli wezbrane i szalone,
jak krople trującej goryczy
wypłyną wśród zmysłów rozpaczy,
nim żal kres tej drogi wyznaczy.
Tak się wyzwala duszy męka
i jeszcze jedno serce pęka …

Wyblakłe , żałosne wspomnienia,
jak zatracenia okruchy
demon istnienia rozsypał
i zabrał resztę otuchy …
i zabrał nadzieję kojącą
w trwodze nabrzmiałej cierpieniem
a tkliwość dawnych uniesień
roztrwonił bólu objawieniem .
To już nie ból - to udręka
i jeszcze jedno serce pęka …

Bez wiary , w najdzikszym porywie
życie nostalgią rozkwita,
tęsknota do serca się wdziera
i bramy szaleństwa rozwiera.

Przed losu chłodnym majestatem
w pokłonie swym duma klęka
I jeszcze jedno serce pęka,
… moje samotne serce pęka .

autor

Allan Keens

Napisany: 1999-10-10 Dodano: 2016-03-04 16:48:28

Ten wiersz przeczytano 990 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie