Jeszcze poczekam
Jeszcze poczekam na ciebie chwilę.
Księżyc dorożkę w gwiazdy obleka,
noc się przeciąga jak kot leniwy,
przymykam oczy, a pod powieką
leśna polana gdzie strumyk pluska,
skrytym zaklęciem zegar wstrzymuje,
słodką poziomką pieścisz mi usta
zanim ośmielisz i wycałujesz.
Ile nas dzieli? Rok czy dwie mile?
Myśl moja twoją już w snach dogania.
Jeszcze poczekam na ciebie chwilę,
mam tyle wierszy do napisania...
autor
ANDO
Dodano: 2022-02-20 01:15:21
Ten wiersz przeczytano 2302 razy
Oddanych głosów: 59
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (46)
bardzo romantycznie :)
Ładne rozmarzenie ujęte w poetyckiej formie.
Pozdrawiam
Marek
Z podobaniem przeczytałem. Na miłość niby nigdy nie
jest za późno, ale oby przyszła jak najwcześniej.
Pięknie. Twój wiersz kołysze w ramionach. Bardzo mi
się to kołysanie podoba :-)
Dziękuję Bartku...sercem.
Dziękuję też Halince i Tessce :)
Ślicznie :)
A cierpliwość, jak mawiają, jest gorzka, ale jej owoce
- słodkie :)
Bardzo, bardzo się podoba :)
Pozdrawiam ciepło :)
Dorotko prześlicznie, moje klimaty...poczekamy ale
kochana czy zdążymy...Tobie z serca tego życzę, byś
zdążyła :)
Ależ to piękne... Tylko pisać, a my będziemy piękne
strofy czytać i podziwiać
Pozdrawiam ciepło Halina
Cudny wiersz.. Pozdrawiam :)
Przepiękny wiersz :)
Czekam na te wiersze :))
Pozdrawiam serdecznie.
Czekanie jest udręką dla serca i duszy. Trzymam
kciuki, żeby cierpliwość peelki, wystawiona na próbę
czasu nie skończyła się rozczarowaniem.
Rozmarzona wierszem, pozdrawiam niedzielnie :)
Na wieczne nigdy... czekanie?
Jesteś ZŁOTEM - nie każdy zasłużył na nie...
A wiersz, naprawdę, śliczny/złocisty! :)
ŻyczliwośCi :)
Marysiu, Miły...baaaardzo dziękuję ❤️
I dobrze, bo będzie co czytać!!!
Pozdrawiam :)
Bajeczność Twojego pisania daje szansę przetrwania -
z podobaniem wielkim.