Jeszcze się taki nie narodził

Jeszcze się taki nie narodził,
próżno szukamy gdzieś w przestrzeniach.
Człowiek mądrością swoją szkodził,
i sprawiał innym moc cierpienia.

A część historii była mgnieniem,
błyskiem, co niebo rozpaliło.
Choć przytuliło też cierpienie,
prawdę niszczyła z większą siłą.

Ta odpowiedzi nie dostanie,
przemilczeć woli ust wrażliwość.
Aż smutek skończy przemijanie,
aż się wypali też cierpliwość.

Czy mamy czekać na zbawienie,
które w legendy pieśniach żyje.
Ważniejsze nasze jest istnienie,
bo my pod topór damy szyję.

Naszego życia koniec będzie,
słuszne czy inne dokonanie.
Lecz czy dowiemy się o błędzie,
kto nam prawdziwe da przesłanie…



03/02/2023r

autor

Grand

Napisany: 2023-05-26 Dodano: 2023-05-26 09:53:38

Ten wiersz przeczytano 431 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie